«Made in Greece» o Γιάννης Τσεκλένης: Ο άρχοντας της ελληνικής μόδας – Οι στολές της Ολυμπιακής – τα καθίσματα του ΟΣΕ – Οι ποδιές του σχολείου (φώτο-βίντεο)

Πέθανε σε ηλικία 82 ετών ο σπουδαίος σχεδιαστής μόδας Γιάννης Τσεκλένης.

Η μεγαλύτερη προσφορά – κληρονομιά του Γιάννη Τσεκλένη στη μόδα , δεν είναι ότι είναι ο πρώτος Έλληνας σχεδιαστής που παρουσίασε το «Made in Greece» design εκτός συνόρων και το αποθέωσε.
Ούτε ότι εμπνευσμένος από τον Γαΐτη και τον Θεοτοκόπουλο «πάντρεψε» τη μόδα με τα έργα τέχνης και τον πολιτισμό.
Είναι ότι δίδαξε ότι φινέτσα σημαίνει ήθος Και ότι έφερε την αισθητική της υψηλής ραπτικής κοντά σε όλους με τις στολές και τις ποδιές που σχεδίαζε αλλά και με τις δημιουργίες που βρίσκαμε στο «Μινιόν».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

●GIANNIS TSEKLENIS● «Insects» Collection, 1972 #textiledesign #printdesign #giannistseklenis

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Vicky Grammenou (@vicky_gramm) στις 25 Νοέ, 2018 στις 10:34 πμ PST

Έτσι μικρά κορίτσια ακόμα, μάθαμε τι θα πει καλοραμμένο και κομψό ρούχο, φορώντας τις ποδιές μας στο σχολείο.

Ανήσυχο και δημιουργικό πνεύμα με σημείο  αναφοράς την Ελλάδα

Μέσα από μια κουβέντα μιας ώρας προσπάθησα να συλλέξω τις πιο σημαντικές, αλλά όταν έχεις απέναντί σου τον άνθρωπο που έχει υπογράψει από υψηλή μόδα μέχρι κτήρια , σχολικές ποδιές και αεροπλάνα, νιώθεις ότι ποτέ οι λέξεις δεν θα φτάσουν να περιγράψουν το εύρος και την ποικιλομορφία της καλαισθησίας του νου του.

Φώτο: Yiannis Tseklenis Facebook

Φώτο: Yiannis Tseklenis Facebook

“Η πρωτοπορία είναι συνυφασμένη με το όνομα Γιάννης Τσεκλένης.” λέω στον άνθρωπο που η υπογραφή του είναι ταυτόαιμη του Made in Greece.

Φώτο: Yiannis Tseklenis Facebook

“Και δεν ήταν αυτοσκοπός. Μου συνέβη.” εξηγεί ο ίδιος και ξεδιπλώνει το νήμα μιας υπέροχης ιστορίας φτιαγμένη από νήματα, υφάσματα, λάμψη, πραγμάτωση και πολλή δουλειά. “Εκεί στα 19 μου χρόνια, που είχα τελειώσει από το σχολειό, τίθεται ένα θέμα από τον πατέρα μου, να πάω να σπουδάσω υφαντουργός στην Αγγλία. Του λέω «δεν θέλω, θα μείνω εδώ». Δούλευα ήδη στο κατάστημα υφασμάτων του πατέρα μου και μου άρεσε πολύ η επαφή με τη δουλειά. Έτσι κι έκανα. Διάβασα μια βιβλιογραφία διαφήμισης και μάρκετινγκ (δεν υπήρχε έδρα μάρκετινγκ στην Ανωτάτη Εμπορική τότε). Και έχοντας μάθει από το Κολέγιο να ερευνώ σε βιβλιογραφίες, φτιάχνω μία πολύ καλή σειρά βιβλίων, διαβάζω και γίνομαι καλά καταρτισμένος σε ό,τι αφορά στη διαφήμιση.

«Η έφεση μου στην ζωγραφική που έδινε τη διάθεση να εκφραστώ κάνοντας μακέτες, η σχέση μου με το εμπόριο μου κάλυπτε την πρακτική γνώση, την οποία δεν την έχουν οι διαφημιστές. Γνώριζα πώς συμπεριφέρεται ο καταναλωτής, είχα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον πάνω σε αυτό. Ο καταναλωτής είναι ουσιαστικά και ο σχεδιαστής μόδας, ο αρχιτέκτονας, είναι τα πάντα ο καταναλωτής. Αυτός καθορίζει με τη συμπεριφορά του τα trends, είτε παθητικά, είτε ενεργητικά.

Φώτο: Yiannis Tseklenis Facebook

«Ιδρύω μια διαφημιστική εταιρία μελετών και είμαι ο πρώτος στην Ελλάδα που κάνω έρευνα αγοράς. Συνδέομαι με έναν συγγενή της πρώτης μου γυναίκας, τον Παύλο Μελά, εγγονό του μεγάλου Παύλου Μελά, ο οποίος ιδρύει μια εταιρία την Publica και εγώ με την Spectra κάνω τις μακέτες, την σχεδιαστική δουλειά, έχοντας όμως κάνει έρευνα. Μέχρι τότε η έρευνα αγοράς ήταν άγνωστος τόπος. Αυτή ήταν η πρώτη πρωτιά.” λέει με την έμπνευση του παρατηρητή στο βλέμμα κι όχι του ανθρώπου που τα έχει καταφέρει. Σπουδαία στάση ζωής.

Το μυαλό που «γεννούσε τα trends»

“Η δεύτερη πρωτιά έρχεται πέντε χρόνια μετά όταν κάνω textile design και όχι μόδα, διότι εγώ μπήκα στην μόδα από το παράθυρο του textile. Επειδή ήμουν υφασματάς, κάτι παρέες και «μάρκες» της εποχής, με αποκαλούσαν ο ‘κουρτινάς’, μου κολλούσαν το παρατσούκλι της αλητοπαρέας.

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Ήταν τότε που έχασα τον πατέρα μου, ο οποίος με είχε παρασύρει να καθίσω στη μόδα, είχε διαγνώσει ότι διάλεγα πολύ σωστά από τους Γάλλους και τους Ιταλούς, χωρίς πληροφόρηση, χωρίς να γνωρίζω τα trends, αυτά που αργότερα αγόραζε η υψηλή ραπτική.

Από την όσφρηση της αγοράς, δια της εις άτοπον απαγωγής. Τότε τέθηκε ένα θέμα στον εαυτό μου, ότι θα κρατήσω την ευχή του πατέρα μου να συνεχίσω στο textile της μόδας.

Έτσι έκανα τα πρώτα μου σχέδια, τα οποία όταν τα είδε ο Ντίμης Κρίτσας ενθουσιάστηκε και με έπεισε, ξεπουλήσαμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε και οι δύο και πήγαμε τη συλλογή στην Αμερική, η οποία ‘έσπασε κεφάλια’ σε 48 ώρες, δηλαδή έσπασε τις πόρτες. Αυτή ήταν η δεύτερη πρωτιά με υπέρ -θεαματικά υφάσματα, τα οποία εξελίχθηκαν σε θεματικά designs (όπως τα βυζαντινά μωσαϊκά, οι ιμπρεσιονιστές, τα ρώσικα θέματα κ.ά) τα οποία και με συνόδευσαν σε όλη μου τη ζωή. Βέβαια, αυτή η πρωτιά ανήκει πάντα στον Emilio Pucci, ο οποίος τόλμησε τα πολύ δυνατά prints, αλλά εγώ πατώντας σε αυτό το μονοπάτι, έφυγα πολύ πιο μακριά”, είπε ο Γιάννης Τσεκλένης στην συνέντευξη που έδωσε στην Έφη Αλεβίζου για το Ozon.

Ο πιο σύντομος δρόμος είναι από πρωτιά σε πρωτιά

“Η τρίτη μου πρωτιά έρχεται όταν είμαι πια αρκετά καθιερωμένος στη μόδα, μιλάμε για το ’73-’74, έχοντας μπει πλέον στον λούκι να ετοιμάζουμε συλλογές ένα χρόνο και ενάμισι πριν, να πηγαίνουν οι συλλογές σε showrooms στην Ιαπωνία, τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, την Αθήνα, να κάνουμε χονδρικές πωλήσεις και μετά να παραδίδουμε τις παραγγελίες και να πρέπει να τονώσουμε το καταναλωτικό κοινό –επειδή πενία τέχνας κατεργάζεται, έκανα πάντα πρωτοποριακές θεματικές συλλογές ώστε να βγάζουν είδηση- και έπρεπε να πηγαίνω εκεί να κάνω σόου, τα οποία φυσικά δεν πλήρωνα εγώ, πλήρωναν τα μεγάλα μαγαζιά που διαφημίζονταν. Όμως έπρεπε να τρέχω σαν τη σβούρα σε όλο τον πλανήτη και ταυτόχρονα να είμαι στην Αθήνα που είχαμε εννιά μπουτίκ στη στεριά και τρεις στα καράβια.

«Εδώ θα κάνω μια παρένθεση, για μία ακόμα πρωτιά. Έκανα το πρώτο franchise μπουτίκ μόδας. Είμαι το πρώτο franchise της χώρας, εκτός από τα βενζινάδικα και της Έβγα, τα οποία δεν γίνονταν με συμβόλαια franchise αλλά υπέγραφαν συμβόλαια ως πρατήρια. Θυμάμαι όταν έλεγα τον όρο franchise οι περισσότεροι νόμιζαν ότι μιλάω για σοκολατάκια.

Με τη σύζυγο του Έφη Μελά

Η αποθέωση στο διεθνή τύπο – Ο πρώτος Έλληνας σχεδιαστής που έβγαλε το «Made in Greece»  design εκτός συνόρων

Ο Γιάννης Τσεκλένης θεωρείται ως ο κορυφαίος Έλληνας σχεδιαστής μόδας του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, ο οποίος εισήγαγε την ελληνική μόδα στον σύγχρονο διεθνή κόσμο. Οι δημιουργίες του από το 1965 έως το 1991, πωλήθηκαν παγκοσμίως από τα κορυφαία καταστήματα, σε περισσότερες από 30 χώρες

Την εικοσαετία 1960-1980, άντλησε τα θέματα για τα σχέδια των υφασμάτων του, από τις δημιουργίες του ελληνικού και του παγκόσμιου πολιτισμού.

Πηγή έμπνευσής του ήταν τα αρχαία ελληνικά αγγεία, τα βυζαντινά χειρόγραφα, τα ελληνικά παραδοσιακά ξυλόγλυπτα και έργα ζωγραφικής, τα αφρικάνικα,τα κινέζικα, τα ινδονησιακά, τα ρώσικα  και τα ισπανικά έργα τέχνης, τα εραλδικά σύμβολα,  ​​τα έντομα,  τα κινούμενα σχέδια, τα περσικά χαλιά, τα ταπισερί “The Lady and the Unicorn”, και τέλος οι πίνακες των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco) , του Ανρί Ρουσσώ,  και του Γιάννη Γαΐτη.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και τη δεκαετία του 1980, υπέγραφε με τη φίρμα TSEKLENIS στολές εργασίας, κάλτσες, βαλίτσες, καθώς και μια σειρά από οικιακά προϊόντα, όπως λευκά είδη, υφάσματα διακόσμησης εσωτερικών χώρων και επίπλων, πλακάκια τοίχου και δαπέδου κ.λπ.

Επίσης σχεδίαζε τους εσωτερικούς χώρους αυτοκινήτων, αεροσκαφών και ξενοδοχείων. Το έργο του εγκωμιάστηκε παγκοσμίως από κορυφαίους συντάκτες μόδας της εποχής, όπως η Bernadine Morris , Sally Kirkland (Life Magazine),[17] η Eugenia Sheppard (International Herald Tribune, Los Angeles Times) και πολλοί άλλοι.

Τα τελευταία χρόνια ασχολούταν  αποκλειστικά με τον σχεδιασμό (εσωτερικό-εξωτερικό) και την ανακαίνιση ξενοδοχείων, πολυτελών κατοικιών και μέσων μαζικής μεταφοράς.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν το θέμα της συλλογής “Cartoons” του Γιάννη Τσεκλένη, 1972. (Συλλογή ΠΛΙ)

Αναλυτικά
Δεκαετίες 1950 και 1960
Σε ηλικία 15 ετών άρχισε να εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση εμπορίας υφασμάτων, όπου απέκτησε πολύτιμη εμπειρία, ενώ ταυτόχρονα εξασκούσε τις ικανότητές του στη ζωγραφική και το σχέδιο.

Το 1961, σε ηλικία 24 ετών, ίδρυσε τη δική του διαφημιστική εταιρεία, τη Spectra Advertising, και ανέλαβε τις διαφημιστικές εκστρατείες μεγάλων πολυεθνικών, αλλά και ελληνικών εταιρειών, όπως η Metaxa, η General Motors και η Aegean Mills.

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Το 1962 και το 1964 αντίστοιχα, ο Γιάννης Τσεκλένης ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό και τη διακόσμηση των εσωτερικών χώρων για τους επίσημους εορτασμούς των γάμων της πριγκίπισσας Σοφίας της Ελλάδας με τον Χουάν Κάρλος της Ισπανίας  και της Άννας-Μαρίας της Δανίας με τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο Β’ της Ελλάδας.

Σύνολο από τη συλλογή “Έντομα” του Γιάννη Τσεκλένη, 1972 (Συλλογή ΠΛΙ)

Το 1965, σε ηλικία 28 ετών, ανέλαβε τη διεύθυνση της οικογενειακής επιχείρησης υφασμάτων και αργότερα, τον ίδιο χρόνο, συνεργάστηκε με τον Έλληνα σχεδιαστή μόδας Ντίμη Κρίτσα, σχεδιάζοντάς του τα υφάσματα για τη συλλογή του. Η παρουσίαση της συλλογής είχε τεράστια επιτυχία τόσο στην Αθήνα όσο και στη Νέα Υόρκη. Όλες οι δημιουργίες τους, μαζί με 5.000 μέτρα υφάσματος, αγοράστηκαν από την Elizabeth Arden.

Φωτο: euran.com

Το 1966, παραχώρησε στην αμερικανική εταιρεία Puritan Fashions Corporation, την άδεια χρήσης των συλλογών του.

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Η Bernadine Morris, έγραφε τότε στους New York Times ότι “… πολλά από τα ρούχα του Γιάννη Τσεκλένη ξεχώρισαν, από τα σχέδια με τις αναφορές που είχαν σε αρχαίες πηγές, όπως ένα μινωικό χταπόδι και ένα Κορινθιακό αγγείο … «.

Η οριστική αποβολή του Γιάννη Τσεκλένη από το Κολλέγιο Αθηνών, ένα χρόνο πριν τελειώσει το σχολείο. Το παράπτωμα που δεν του συγχώρεσαν παρά την προσπάθειά του να τους αλλάξει γνώμη…

Ο Γιάννης Τσεκλένης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937, από μια ευκατάσταση οικογένεια, που έμενε στα βόρεια προάστεια και είχε μία επιχείρηση υφασμάτων. Έτσι, είχαν την οικονομική δυνατότητα να τον στείλουν στο Κολλέγιο Αθηνών.

Φωτο: euran.com

Πολύ γρήγορα, έγινε εμφανές ότι υπήρχαν δύο τομείς που τον ενδιέφεραν περισσότερο από τα σχολικά μαθήματα. Ο Γιάννης Τσεκλένης είχε μία έμφυτη κλίση προς την τέχνη και μια έφεση στις κοινωνικές συναναστροφές.

Αγαπούσε τη ζωγραφική και τα καλλιτεχνικά, συμμετείχε σε διαγωνισμούς και σε καλλιτεχνικές δράσεις. Παράλληλα, είχε δράση στα μαθητικά συμβούλια και ήταν από τους δημοφιλείς μαθητές.

«Ήμουν αναμεμιγμένος με την τέχνη και τη ζωή». Το 1953 διακρίθηκε σε διαγωνισμό ζωγραφικής που είχε διοργανώσει το Κολλέγιο. Ένα χρόνο αργότερα, αποβλήθηκε οριστικά.

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Το περιστατικό που οδήγησε στην αποβολή

Παρότι τα μαθήματα του σχολείου δεν «συγκινούσαν» ιδιαίτερα το Γιάννη Τσεκλένη, υπήρχε ένα που είχε κερδίσει το ενδιαφέρον του.

Το κτίριο του Κολλεγίου Αθηνών στο Παλαιό Ψυχικό. (Η Αθήνα μέσα στο χρόνο)

«Είχα μεγάλη μανία με την ανόργανη χημεία, κυρίως για τα χρώματα που δημιουργούνταν». Οι σύγχρονες εγκαταστάσεις του Κολλεγίου, με τα εργαστήρια και τις δεκάδες ειδικές αίθουσες, επέτρεπαν στους καθηγητές να κάνουν το μάθημα πιο διαδραστικό.

Μέσω των πειραμάτων, ο Τσεκλένης ήρθε σε επαφή με μια πλευρά της ανόργανης χημείας που ξέφευγε από το πλαίσιο της βαρετής θεωρίας. Αυτή η πτυχή τον μαγνήτισε. Κι αυτό γιατί στο νου του, τα χρώματα και οι χημικές αντιδράσεις συνδεόταν άμεσα με την αρμονία και την καλαισθησία, στοιχεία τα οποία είχε έμφυτα μέσα του.

Ο ενθουσιασμός του ήταν τέτοιος που αποφάσισε να φτιάξει ένα μικρό ιδιωτικό εργαστήριο στο δωμάτιο του σπιτιού του. Αγόρασε ένα καλό σετ, γαλλικής προέλευσης, από τον Μπακάκο, το έστησε με προσοχή και ξεκίνησε τα πειράματα.

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Ωστόσο, στο φαρμακείο της γειτονιάς δεν μπορούσε να βρει όλες τις χημικές ουσίες που χρησιμοποιούσαν κατά τη διάρκεια του σχολικού μαθήματος. Κι αυτό τον οδήγησε στη λάθος απόφαση.

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Ξεκίνησε να παίρνει κρυφά από το εργαστήριο του Κολλεγίου χημικές ουσίες μέσα σε δοκιμαστικούς σωλήνες. Δεν ήταν κάτι που έκανε συστηματικά, αλλά σίγουρα δεν ήταν κάτι που επιτρεπόταν.

Ένας συμμαθητής του τον κάρφωσε και ο διευθυντής του Κολλεγίου, τον κάλεσε στο γραφείο του. Ήταν έξαλλος και δεν έδειχνε πρόθυμος να συγχωρήσει το 17χρονο μαθητή.

Σε μια ύστατη απόπειρα να δικαιολογηθεί, ο Γιάννης Τσεκλένης πήγε στο σπίτι του, αποσυναρμολόγησε το εργαστήριό του και το κουβάλησε στο σχολείο μέσα σ’ ένα σάκο για να πείσει τον διευθυντή για τις πραγματικές προθέσεις του.

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Ήθελε να δείξει, τόσο τον ίδιο, όσο και τη διεύθυνση του Κολλεγίου, ότι οι λόγοι που «δανειζόταν» τις χημικές ουσίες ήταν καθαρά επιστημονικοί.

Ακόμη και να τον πίστεψαν δεν άλλαξαν γνώμη και ο Τσεκλένης αποβλήθηκε οριστικά και αμετάκλητα, μόλις ένα χρόνο πριν αποφοιτήσει, αναφέρει η «Μηχανή του χρόνου».

Φώτο: Yiannis Tseklenis facebook

Τελικά, ο Γιάννης Τσεκλένης ολοκλήρωσε το σχολείο στη Σχολή Μωραΐτη.

Μετά την αποφοίτησή του, δεν επιχείρησε να μπει στο πανεπιστήμιο. Ήδη από τα 14 του, είχε ξεκινήσει να δουλεύει στο πλευρό του πατέρα του στα υφάσματα και ήξερε ότι το μέλλον του βρισκόταν εκεί. Πίστευε ότι με καινοτόμα σχέδια και σωστό μάρκετινγκ, η οικογενειακή επιχείρηση μπορούσε να απογειωθεί. Και την απογείωσε.

Φωτο: euran.com

Πως ο Ωνάσης επέλεξε τον Τσεκλένη για την Ολυμπιακή

Η Ολυμπιακή Αεροπορία του ’60 άφησε το δικό της στίγμα με τις πλουσιοπάροχες ανέσεις. Ήταν τότε που στην Α’ θέση έτρωγες κυριολεκτικά με χρυσά μαχαιροπίρουνα. Οι στολές των αεροσυνοδών άφησαν εποχή αφού ήταν δημιουργίες των διασημότερων μόδιστρων της εποχής, όπως ο Pierre Gardin, η Coco Chanel και ο Γιάννης Τσεκλένης.

Σχέδια του Γιάννη Τσεκλένη – Φωτο: euran.com

Πρώτος σχεδιαστής των στολών της Ολυμπιακής, ήταν ο Jean Desses (ή Γιάννης Ντεσσές, όπως ήταν το ελληνικό του όνομα) από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ο οποίος υπήρξε από τους σημαντικότερους σχεδιαστές μόδας των δεκαετιών 1940-1960. Στη συνέχεια τα σκήπτρα στα μοντελάκια της Ολυμπιακής πήρε το 1966 η Coco Chanel, για να ακολουθήσουν ο Γιάννης Τσεκλένης, ο Billy Bo, κ.α.

«Εγώ θέλω τον Τσεκλένη»

Από το 1972 έως το 1976 για την Ολυμπιακή Αεροπορία, σχεδίασε ο Γιάννης Τσεκλένης. Επηρεασμένος από την ελληνική παράδοση ο Τσεκλένης πρόσφερε αρχικά στις αεροσυνοδούς της πρώτης θέσης τριάντα μάξι φορέματα, με σήμα τους πλεγμένους ολυμπιακούς κύκλους.

Έπειτα, καινοτόμησε δημιουργώντας μία ολόκληρη σειρά με ρούχα και αξεσουάρ για τις αεροσυνοδούς, και μάλιστα σε διάφορα χρώματα και όχι μόνο στο τυπικό μπλε. Μέχρι και ομπρέλες δημιούργησε για αυτές, αλλά και λευκές ελαστικές μπότες -εντελώς hot εκείνη την εποχή- οι οποίες σε συνδυασμό με τα μίνι φορέματά .

Φωτο: euran.com

Σε παλαιότερη συνέντευξη του στο Μονόγραμα ο Γιάννης Τσεκλένης είχε πει: «Όταν ο Ωνάσης με πρότεινε για να σχεδιάσω τις στολές των αεροσυνοδών στην Ολυμπιακή του είπαν: «Μα έχουμε τον Gardin» κι εκείνος απάντησε: «Εγώ θέλω τον δικό μας.»

Όταν ο Γιάννης Τσεκλένης νίκησε το μελάνωμα – Ο έρωτας με την καλλονή Έφη Μελλά

Το 1960 ο Γιάννης Τσεκλένης παντρεύτηκε την Άσπα Πεσμαζόγλου και το 1963 απέκτησαν έναν γιο, τον Κωνσταντίνο Τσεκλένη, εννοιολογικό καλλιτέχνη και κινηματογραφιστή. Χώρισαν το 1965 και το 1976 παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, Έφη Μελά, πρώην μοντέλο και Μις Ελλάς του 1954, με την οποία ζιούσαν μαζί μέχρι σήμερα.

​​​​​​​

Η Έφη Μελά το γνωστό τότε μοντέλο υπήρξε ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου αλλά και ο σκληρός κριτής σε όσα έκανα στο χώρο της μόδας» Αυτά ήταν λίγα από τα λόγια που είπε στην εκπομπή «Μονόγραμμα» πριν ένα χρόνο, ο Γιάννης Τσεκλένης.

Η Έφη Μελά με δημιουργία του Γιάννη Τσεκλένη

Το 1977 ήταν το σημείο καμπής για τον Γιάννη Τσεκλένη, τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά. Διαγνώστηκε ότι έπασχε από επιθετική μορφή μελανώματος, εισήχθη στο νοσοκομείο Memorial στη Νέα Υόρκη, όπου οι γιατροί αναγκάστηκαν να του ακρωτηριάσουν το αριστερό του χέρι, για να αποτρέψουν την εξάπλωση της νόσου.

Παρ’ όλο που αυτό το τραυματικό γεγονός, του άλλαξε τη ζωή, αποφάσισε να συνεχίσει κανονικά τη ζωή του κι έτσι μετακόμισε από την Αθήνα στη Νέα Υόρκη, μαζί με το σύνολο των δραστηριοτήτων του. Εκεί συνεργάστηκε με το International Management Group, που στην πορεία θα τον εκπροσωπούσε διεθνώς στην παραχώρηση αδειών για την κατασκευή των συλλογών του και των παιδικών-αθλητικών ενδυμάτων.